Matka Boża objawiła się Juanowi Diego – Indianinowi z Meksyku –Aztekowi. 12 12.1531 na jego wierzchniej szacie (tzw. tilmie) utkanej z włókien agawy pojawił się w sposób cudowny Jej wizerunek. Matka Boża z Guadalupe przedstawiła się w stanie błogosławionym –świadczy o tym   wysoko  zawiązana na kokardę szarfa – taką samą nosiły zwyczajowo wyłącznie Azteczki spodziewające się dziecka. Po prawej stronie kokardy na tunice znajduje się czteropłatkowy kwiat, który w kulturze Indian był symbolem nowego życia – Nahui Ollim, nazywany kwiatem Słońca. Znajduje się dokładnie nad lewym ramieniem ułożonego główką w dół Dziecka, w miejscu, gdzie najlepiej słychać Jego bijące serce.  Św. Jan Paweł II wskazywał na Maryję z meksykańskiego sanktuarium jako na patronkę życia nienarodzonych dzieci. Podczas drugiej pielgrzymki do Meksyku w styczniu 1999 roku skierował do zgromadzonych apel o obronę życia:

Kościół musi głosić Ewangelię życia i z proroczą mocą występować otwarcie przeciw kulturze śmierci. Tego się domagamy: życia i godności dla wszystkich! Dla wszystkich istot poczętych w łonach matek. Drodzy bracia i siostry, nadszedł czas, aby położyć kres wszelkim atakom na życie.

Epoka objawień Matki Najświętszej na wzgórzu Tepeyac była podobnie, jak lata współczesne, czasem panowania kultury śmierci, którą mogła przezwyciężyć tylko Ewangelia życia. Według azteckich kapłanów śmierć tysięcy ludzi zabijanych przez wyrwanie serca była absolutną koniecznością, gdyż bogowie karmili się ludzka krwią. Jeśliby jej zabrakło, Słońce nie wstałoby kolejnego dnia i wkrótce zginąłby cały świat .Oblicza się, że Aztekowie corocznie składali ofiary z pięćdziesięciu tysięcy z ludzi. Przypomnijmy, że współcześnie w samych Stanach Zjednoczonych w wyniku aborcji ginie półtora miliona nienarodzonych dzieci.

Ludzkość od wieków postrzega Matkę Najświętszą jako Opiekunkę i Orędowniczkę. Juan Diego zmartwiony ciężką chorobą swego wuja usłyszał od Pani z Nieba:

Czy nie jestem tu z tobą? Ja twoja Matka? Czyż nie jesteś w moim cieniu i w mojej opiece? Czyż nie jestem źródłem twej radości? Czyż nie jesteś w zagłębieniu mego płaszcza, w skrzyżowaniu mych rąk? Czego więcej ci trzeba? 

Te słowa wypowiedziane w 1531 roku skierowane są do każdego człowieka, który się lęka i niepokoi. Maryja pochyla się nad każdą matką i dzieckiem, nad każdą rodziną, która w ufnym zawierzeniu Bogu postanawia wybrać życie i przyjąć do swego domu poczęte dziecko.

Matka Boża z Guadalupe potwierdza swój patronat nad życiem za pomocą cudownych znaków. 24 kwietnia 2007 roku  rada miasta Meksyk miała zalegalizować „aborcję na żądanie”. Wówczas właśnie w bazylice Matki Bożej z Guadalupe modlili się obrońcy życia. Kiedy liturgia dobiegała końca, uczestnicy zobaczyli na obrazie niezwykłe światło promieniujące z łona Maryi. Jasny krąg utworzył kształt ludzkiego embrionu.

Na podstawie książki: Wincenty Łaszewski, „Największa tajemnica Guadalupe”, Warszawa 2020

Można też rzucić okiem:    https://www.youtube.com/watch?v=QDnseQlfh6o